بیشتر از چهار ماه از روی کار آمدن امارت اسلامی و خروج ذلت بار امریکا از این سرزمین می‌گذرد. اما از آن زمان به بعد امارت اسلامی در پی کسب مشروعیت جهانی تقلا می‌کند. اما بدست آوردن مشروعیت جهانی برای امارت اسلامی شرایطی را به همراه دارد که باید برآورده شود و تا آن زمان از نگاه جامعه جهانی یک دولت غیر مشروع به حساب می‌آید. رعایت حقوق بشر، تضمین آزادی بیان، برابری حقوق زنان و ارزش‌های دموکراتیک از جمله شرایطی است که مشروعیت امارت اسلامی به آن بسته‌گی دارد.
اما چنین به نظر می‌آید که امارت اسلامی هم تمایل شدید به کسب مشروعیت جهانی دارد و تا حال به هر دَری زده است تا به این هدف خود دست یابد. حال می‌توان گفت امارت اسلامی میان دو انتخاب نه، بلکه ظاهراً از میان دو انتخاب یکی را برگزیده که آن مشروعیت جهانی به قیمت تن دادن به ارزش‌های دموکراتیک و لیبرال است. چون کسب مشروعیت جهانی بدون پذیرفتن ارزش‌های دموکراسی و لیبرال هیچ معنای ندارد. از جانب دیگر سران آن یکی پی دیگر تاکید کرده‌اند که آنها همه شرایط به رسمیت شناختن را تکمیل کرده‌اند. جالب این‌جاست که در این مدت امارت اسلامی سعی کرده است جهان را قانع سازد که آنها تغییر کرده و مدرن شده اند، طوریکه با معیاری‌های جهانی تضادی ندارند و باید به آنها مشروعیت جهانی داده شود و این چیزیست که حق آنهاست.
اما امارت اسلامی باید بداند که مشروعیت جهانی یعنی تسلیم شدن و زانو زدن به ارزش‌های دموکراتیک و لیبرال غربی، مشروعیت جهانی یعنی پشت کردن به ارزش‌های اسلامی که باید حاکم گردد، مشروعیت جهانی یعنی نادیده گرفتن خون صدها هزار شهید که قربانی‌های آنها گلیم اشغال و اشغال‌گران را از این سرزمین برچید، و بالاخره کسب مشروعیت یعنی شکست تلخ دیگر در میدان سیاست برای یکی دیگر از گروه‌های اسلامی که ثبت تاریخ خواهد شد. این‌ها دقیقاً قیمت سنگینی است که امارت اسلامی برای کسب مشروعیت جهانی خواهند پرداخت. تاریخ شاهد است که بسیاری از گروه‌های اسلامی در میدان مبارزه پیروز شدند، اما در میدان سیاست به کفار اعتماد کردند و شکست خوردند. امارت اسلامی حداقل باید از تجارب سایر گروه‌های اسلامی عبرت بگیرد تا مبادا از یک سوراخ باربار گزیده شویم.
اما باز هم دیر نشده است، امارت اسلامی می‌تواند بجای کسب مشروعیت جهانی بدنبال مشروعیت شرعی باشد، دولتی که مشروعیتش را از اسلام می‌گیرد. آنها فرصت دارند تا بدون توجه به خواسته‌ها و فشارهای گوناگون جامعه جهانی در پی حاکمیت انقلابی اسلام باشند و آنرا حاکم و غالب سازند، همان‌طور که در میدان جهاد و مبارزه بدون توجه به قدرت عظیم دشمن دست از مبارزه نکشیدند تا این‌که به نصرت الله سبحانه و تعالی پیروز میدان شدند. فراموش نباید کرد که مشروعیت جهانی و توجه به خواست‌های کشورهای که امارت اسلامی سالها در مقابل آنها جنگید جز خواری و ذلت پیامد دیگری نخواهد داشت. اما ایجاد دولتی که مشروعیت الهی دارد باعث عزت در دنیا و آخرت می‌گردد و این گونه از خون میلیون‌ها شهید نیز پاسداری خواهد شد، دولتی که محدود به مرزهای نشنلستی امروزی نخواهد بود، دولتی پهناور و قدرت‌مند که از همه‌ی امت مسلمه خواهد بود.