اعلامیه مطبوعاتی
«میکانیزم مشورتی امریکا – افغان» روش دیگری برای تهاجم فرهنگی و استخباراتی غرب!

انتونی بلینکن وزیر امور خارجه امریکا با همکاری رینا امیری، فرستاده‌ای وزارت خارجه امریکا در امور حقوق بشر و زنان افغانستان در ۲۸ جولای میکانیزم مشورتی امریکا - افغان را افتتاح کردند؛ اقدامی که مقامات امریکایی را قادر خواهد ساخت که بیشتر با زنان افغان و جامعه مدنی هماهنگی کنند. بلینکن در بخشی از سخنان خود گفت: «کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که همکاری مان را با جامعه مدنی افغانستان موثرتر، دقیق‌تر، سازنده‌تر و هدفمندتر کنیم و هدف این ابتکار جدید، همین است.»
در این مورد دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه افغانستان بیان چند نکته را لازمی می‌داند:
اول: امریکا از افغانستان شرم‌سارانه خارج شد، اما از استعمار آن دست نکشیده است؛ بلکه پس از دست‌کشیدن از استفاده‌ی «قدرت سخت» و اشغال مستقیم، در جستجوی تحمیل نفوذش در این کشور از طریق «قدرت نرم» می‌باشد. امریکا با شکست نظامی در افغانستان این بار می‌خواهد توسط تحریم اقتصادی، فشار رسانه‌ای و تهدیدهای سیاسی امارت را از موقف اسلامی‌اش پائین آورده و منحرف سازد. همچنان می‌کوشد توسط سازمان‌های جهانی، نهادهای کمک‌رسان و جامعه مدنی در افغانستان دوباره نفوذ نموده و از این طریق ارزش‌های غربی را وارد جامعه سازد تا از آدرس این نهادها به فعالیت‌های استخباراتی بپردازد. قبل از این امریکا در چنین فعالیت‌ها تجربه کافی دارد که چگونه رقیبان خود را توسط نهادهای مدنی و استخباراتی تضعیف نموده و از پا اندازد.
دوم: وقتی بلینکن از جامعه مدنی حرف می‌زند در حقیقت از عقیده‌ای سکولاریزم و ارزش‌های غربی سخن می‌گوید. زیرا جامعه مدنی یک مفهوم غربی است که مبتنی بر مفکوره‌ای جدایی دین از زندگی استوار می‌باشد. در این میان نهادهای مدنی همیشه ابزار ترویج و دفاع از ارزش‌های غربی قرار گرفته است. چنانچه در 20 سال حاکمیت جمهوریت با استفاده از نهادهای مدنی تحت نام رسانه‌ها، انجمن‌ها، نهادهای تحقیقاتی، احزاب دموکراتیک و... ارزش‌های همچون آزادی، حقوق بشر و حقوق زن را ترویج کردند. بلینکن در سخنرانی خود این گونه ارزش‌ها را دست‌آورد بزرگ دانسته است. در حالی که ترویج این ارزش‌ها در چوکات جامعه مدنی باعث شد که حتی «همجنس‌گرایان راه برای ایجاد یک جامعه پیدا کنند!» اما آمدن امارت، این همه را که آن‌ها دست‌آوردهای ۲۰ ساله، حقوق بشر و حقوق زن عنوان می‌کردند، برهم زد.
سوم: امارت اسلامی باید بداند که قدرت‌های غربی، سازمان‌های جهانی و جامعه مدنی نهادهای مبتنی بر عقیده‌ای سکولاریزم بوده و نیز ابزار فرهنگی و استخباراتی اند که برای منافع قدرت‌های بزرگ استفاده می‌شوند. در حقیقت تعامل با جهان امروز و نهادهای آن تعامل با عقیده‌ای سکولاریزم می‌باشد. زیرا سکولریزم خط سرخ جهان امروز است و قدرت‌های غربی از این عقیده‌ی خود در سراسر جهان دفاع و حراست می‌کنند، در حالی‌که مسلمانان نیز دارای خط سرخ می‌باشند که امروزه کسی جرأت بیان، دفاع و حراست از آن را در سطح جهان ندارد. خط سرخ مسلمانان همانا اسلام و تطبیق کامل آن در سیاست داخلی و خارجی می‌باشد.
درحالیکه حفاظت از این خط سرخ ممکن نیست مگر با تأسیس دولت واحد خلافت که توسط آن اسلام تطبیق شده، نهادهای فرهنگی و استخباراتی دشمن خنثی گردیده، مسلمانان منحیث یک امت واحد و اسلام منحیث معیار جهانی دوباره روی صحنه‌ در قدرت جهانی و روابط بین‌المللی ظاهر گردد.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴾[النساء: ١٤٤]
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! کافران را به‌جای مؤمنان به دوستی نگیرید. مگر می‌خواهید حجّت و برهان آشکاری علیه خود به دست الله دهید؟!

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان