ینس استولنبرگ در مجمع اقتصادی داووس سویس به کشورها، شرکت‌ها و سرمایه‌داران اروپایی‌ بیان داشت که امنیت را قربانی اقتصاد نکنند. وی با اشاره به سرمایه‌گزاری تکنالوژی جی ۵ چین و لوله گاز نورد استریم روسیه در اروپا خطرات چنین سرمایه‌گزاری‌ها را بر امنیت اروپا قابل لمس دانسته و خواهان محدودیت روابط اقتصادی بین چین و اروپا در عرصه تکنالوژی گردید.
در مجمع اقتصادی داووس مکانی که در آن دیدگاه‌های آینده اقتصادی دنیای غرب و موانع فراه راه آن از سوی رهبران اقتصادی دنیا به بحث گرفته می‌شود، نخستین بار در تاریخ این مجمع فردی به نمایندگی از سازمان نظامی مانند ناتو از تهدیدات اقتصادی چین و روسیه بر امنیت اروپا و غرب سخن بمیان آورده و توصیه می‌نماید که دنیای غرب و متحدین ناتو نباید منافع امنیتی خود را قربانی منافع اقتصادی نمایند. بدین معنا که وابستگی اقتصادی اروپا به چین و روسیه خلاء امنیتی را ببار می‌آورد و این نهایت تهدید برای اروپاست که امروز از آن هشدار داده می‌شود.
سالهاست دنیای امروزی با نظم لیبرال-سرمایه‌داری برهبری غرب کوشش کرده است دست به ایجاد نهادها و شبکه‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی در هر سوی دنیای بزند. زمانی که حرف از منافع غربی در سرزمین‌های غیرغربی خصوصا سرزمین‌های اسلامی از سوی رهبران غربی زده شود، رسانه‌ها و تربیون‌های غربی خبری از تهدید حضور اقتصادی کشورهای غربی بمیان نمی‌آورند و آنرا شگوفایی اقتصادی و ضامن امنیت در این‌مناطق می‌دانند. اما جان حرف دقیقا همان چیزی است که سرمنشی ناتو در بزرگترین مجمع اقتصادی به آن اعتراف می‌دارد. اعترافی که هشدار از حضور اقتصادی روسیه و چین در اروپا می‌دهد.
دهه‌هاست این تهدید را سرزمین‌های اسلامی به جان خود‌ خریده اند. مدت‌های‌یست دولت‌های امروزه در سرزمین‌های اسلامی با تسلیمی منابع این سرزمین‌ها و اجازه حضور مرموز فعالیت نهادهای بین‌المللی اقتصادی نظیر بانک جهانی و صندوق وجهی پول، نه تنها امنیتِ مالی و غذایی مردمان این سرزمین‌ها را به خطر انداخته اند بلکه ارزش‌های اسلامی را نیز قربانی منافع زودگذر اقتصادی ولی زیان‌بار در دراز مدت نموده اند.
آن طرف اقیانوس اطلس هشدار از حضور اقتصادی چین و روسیه برای امنیت اروپا داده می‌شود ولی این‌طرف این دولت‌های مانند پاکستان در سرزمین‌های اسلامی است که با گرفتن قرضه از نهادهای مالی غربی متاثر از سیاست‌‌گزاری آن نهادها شده و ضربه سیاسی را بر پیکر خود وارد می‌نماید. فعالیت‌ کمک‌های بشردوستانه نهادهای بین‌المللی هم از همین صورت است. چنانچه با سقوط جمهوریتِ مورد حمایت غرب در افغانستان و حاکمیت ا.ا.ا این‌ نهادها کوشیده اند جبران سقوط جمهوریت را از آدرس فعالیت‌های بشردوستانه نمایند. نهادهای که با ظاهر بشردوستانه زمینه فعالیت‌های استخباراتی را برای غرب تامین نموده و در صورت ضرورت منابع جاسوسی و اطلاعاتی را برای رشد تهدیدات امنیتی فراهم می‌آورند.
حال که نظام بین‌الملل امروز دچار دگرگونی شده است. قطب غرب نگران امنیت خود از آدرس وابستگی اقتصادی آنان به روسیه و چین شده است. وابستگی که سرزمین‌های اسلامی طعم تلخ آنرا از سوی غرب چشیده و می‌چشند. سرزمین‌های اسلامی با داشتن منابع عظیم سوختی و معدنی، جغرافیای بی‌نظیر و متخصصین شایسته و متعهد تنها آنچه ضرورت دارند تا از وابستگی اقتصادی غربی خود را رهایی و آزاد نماید، بمیان آوردن دولتی است که در آن رهبران دلسوز، هوشیار و با درایت مطابق آنچه الله سبحانه و تعالی فرو فرستاده است، زمینه‌ی هرگونه تهدیدات امنیتی، اقتصادی و فرهنگی را از سوی دشمنان امت برچینند. و این فرصتی‌یست که شاید سالهای دیگر برنگردد.