اسلام به وحدت و جماعت مسلمین دستور داده است که این وحدت به چهره‌های متعددی ظاهر و تمثیل می‌شود. از وحدت کتاب و پیامبر گرفته تا به وحدت جغرافیا و نظام حکومت‌داری. مناسک مسلمانان و حتی احکام فردی اسلام به شکل جمعی صورت گرفته و بدان تشویق می‌شود؛ از نماز و روزه تا حج کعبه و همچنان عیدهای سال. عید یکی از مظاهر زیبای وحدت مسلمانان است که مسلمانان در آن روز بشکل واحد گرد هم جمع شده و شادی و سرور می‌کنند.
وقتی حلقه‌ی حکومت‌داری اسلامی و سقوط خلافت صورت گرفت این یعنی شکستن اساسی‌ترین نماد و نهاد وحدت میان مسلمانان بود که مسلمانان را در یک سرزمین و تحت چتر نظام واحد جمع می‌کرد. پس از این بود که وحدت مسلمانان در میدان‌های دیگری نیز صدمه خورد؛ مسلمانان توسط مرزهای استعماری به دولت‌های کوچک ملی تقسیم شدند که امروز هر یکی از خود نماد، پرچم و منافع ملی خود را دارند. دیگر مسلمانان خوشی و غم شان را به شکل سابق آن نمی‌توانند به نمایش بگذارند. مسلمانانی را داریم که غم فلسطینی را غم خود نمی‌داند و خوشی افغان‌ها برای کسانی از مصری‌ها خوشی نمی‌آورد.
متاسفانه که در سال جاری این امتی که منحیث بهترین امت شناخته شده است روز نخست عید خود را در سه روز جداگانه تجلیل کردند. ما دیگر بهترین امت و امت واحد نیستیم آنگونه که در قرآن و سنت توصیف شده‌ایم. حکام خاین، مسلمانان را در اسارت گرفته‌اند و سال‌هاست که خیانت شان در حق اسلام جاریست و حتی وحدت عید مسلمانان را تحمل نمی‌توانند و بنابر منافع سیاسی شان برخی‌ها قصداً رمضان و عید را به تاخیر می‌اندازند و برخی‌های دیگر شان صرف درین امر به شهادت مردم داخل مرزهای خویش اعتماد نموده و فکر می‌کنند که در رویت ماه تنها ملت خود شان معیار است و بس. آنها برای این عمل خویش توجیهات فقهی نیز می‌آورند در حالیکه این صرف یک توجیه می‌باشد.
با سقوط خلافت از یک سوی وحدت نظام و جغرافیایی خود را از دست دادیم و از سوی دیگر مرجعیت واحد در میان مسلمانان مفقود شد. دولت‌های ملی و حکام خاین باعث شده است تا مسلمانان اعتماد خود را بر دولت‌ها و حتی مسلمانان دیگر از دست بدهد. امروز که امارت اسلامی بر این سرزمین حاکم شده است اعلام روز عید را به دور از منافقت سیاسی و تنها مبتنی بر معیار شریعت انجام داد. متاسفانه که باز هم برخی‌ها مبتنی بر عناد و تعصب شان بر این امر اعتراض نمودند و حتی شریعت را ترک کردند و تعصب خویش را علیه نظام معیار گرفتند و روز دوم را عید نمودند. این نهایت انحطاط این امت است. پس بر ماست تا تارهای وحدت و اعتماد امت را دوباره به هم وصل نماییم، اساسی‌ترین حلقه‌ی وحدت مسلمانان که خلافت است را تاسیس نماییم و با تطبیق کامل و همه‌جانبه‌ی اسلام اعتماد مردم را حاصل نموده و سرزمین‌های اسلامی را از شر اشغال و حکام خاین آزاد سازیم تا باشد که خنده‌های حقیقی به سراغ این امت بیاید و منحیث یک امت واقعی با خوشی واحد و لشکر واحد به سوی دشمن واحد حرکت نماییم.