پس از علنی شدن اسلام و گرویدن تعدادی از اصحاب کرام به اسلام، فشارها و شکنجه‌های روانی و فزیکی طاقت‌فرسایی برمسلمانان از سوی مشرکین مکه وارد می‌شد. اما همان‌گونه که پیامبر الگوی استقامت و توکل گفته بود که اگر «آفتاب را در بک دست و مهتاب را در دست دیگرم بکذارید، هرگز از دعوت به اسلام دست نخواهم کشید» صحابه کرام نیز از اسلام عقب‌نشینی نکرده و با قربانی همه هست و بود خود، محض کسب رضایت الله در برابر همه سختی‌ها استقامت کرده و بر عقیده اسلامی خود مومن و عامل باقی ماندند.
یکی از سخت‌ترین این ابتلاها پیمان مشرکین مکه در منطقه  شعب ابوطالب علیه مسلمانان بود. در اول محرم سال هفتم بعثت و پس از اولین هجرت گروهی از مسلمانان به حبشه، کفار مکه گردهم آمده و پیمانی را عقد کردند که بر اساس آن تعزیرات اجتماعی، تحریم و محاصره اقتصادی سختی را بر مسلمانان اعمال کردند. بر اساس این پیمان هیچ‌کسی حق نداشت تا با مسلمانان معامله‌ای را انجام  بدهد و یا حتی با آنان خویشی نماید.
 پس از تحمل سه سال سختی و مشقت به عنوان ابتلای مومنین، به آن‌حضرت صلی‌الله علیه وسلم وحی نازل شد که پیمان مشرکان یعنی اعلامیه تحریم مسلمانان که بر روی پوستنوشته شده بود توسط موریانه‌هاخورده شده و فقط کلمه «الله »باقی مانده بود و این حادثه باعث تمام شدن تحریم شده است.
در دل این حادثه عبرت‌آموز درسی بزرگی برای مومنین نهفته است. درس بزرگ به آنانی که معتقد به ولایت و کالت الله سبحانه وتعالی می‌باشند. زیرا استقامت در برابر این سختی‌ها و فشار‌های سیاسی و اقتصادی کفار بخاطر عمل به اسلام، و توفیق یافتن در امر خطیر اظهار و حاکم ساختن دین الله و در نهایت کسب رضایت الله و جنت صورت گرفت. این پایمردی درسی شد در درازنای تاریخ به همه مومنین تا آنرادر قلب و مغز خودش حک نمایند.
دقیقا پس از همین ابتلا‌ها و تحریم ها بود که قرار‌ وعده الله متعال، خلافت زمین به مومنین اعطا شده و به امت اسلامی توفیق تاسیس دولت اسلامی در مدینه منوره نصیب می‌شود. دولتی که به مانند سپری پولادینی از عقیده، ناموس، خون و مال امت دفاع کرده و اسلام را بوسیله دعوت و جهاد، در سراسر  جهان حمل و حاکم می‌سازد. دولتی که در کمتر از 50 سال توانست دو امپراتوری بزرگ ـ روم و فارس ـ را به زانو درآورد.
امروز که تحریک اسلامی طالبان در ابتلای بزرگ جهاد موفق و سربلند بیرون آمده‌اند و شرایط برای تأسیس دولت اسلامی مساعد گشته است. اما کفار و استعمارگران از تأسیس یک دولت خالص اسلامی تشویش و هراس دارند و تلاش دارند تا به هر نحوی که شده از آن جلوگیری کنند. گاهی تحریم‌های اقتصادی را پیش می‌کشند و گاهی هم فشارهای سیاسی را. گاهی دولت همه شمول را اصل قرار می‌دهند و گاهی قبولی قوانین بین الملل و ارزش‌های غربی را.
در واقع، جامعه‌ی جهانی، تحریک اسلامی طالبان را از تحریم‌های اقتصادی و فشارهای سیاسی می‌ترسانند تا بعضی از بعضی ارزش‌های اسلام عزیز تنازل نمایند. اما باور داریم که مجاهدین تحریک اسلامی طالبان هیچ گونه تنازلی در راستای تطبیق اسلام از خود نشان نمی‌دهند و با توکل  به آن ذاتی که قدرت اش فوق هر قدرت استعمارگر کافر است، به تطبیق همه جانبه‌ی اسلام خواهند پرداخت و در این امتحان دومی نیز با اخلاص و ایمان قوی که به ولایت الله متعال دارند، سربلند بیرون خواهند آمد.
پیام ما به رهبری تحریک اسلامی طالبان این است که هیچ باکی از تحریم و فشارهای سیاسی و اقتصادی جامعه جهانی و ملل کفر نداشته باشند؛ عزت و رزق از جانب الله سبحانه وتعالی است و مردم مسلمان افغانستان با صبر و استقامت مومنانه این فشارها را تحمل نموده ولی اندکی از ارزش‌ها و عقیده شان تنازل نمی‌کنند.
برعکس تجارت تاریخی از گروه های اسلامی نشان داده است که هر گاهی که یک گروه اسلامی از یک حکم و یا ارزش اسلامی تنازل نموده، زمام امور را از دست داده و به ذلت مواجه شده است.
بناء مردم مسلمان افغانستان و تحریک اسلامی طالبان هیچ گونه هراسی از این تحریم های کفار نباید داشته باشند و در عوض تلاش ‌نمایند با نصرت دین الله سبحانه وتعالی و حاکم ساختن اسلام و برپایی خلافت راشده ثانی مکر کفر را به خود شان برگردانده و پیروزی بزرگی را نصیب امت سازند.