نصرت الله سبحانه و تعالی زمانی فرا می‌رسد که بشکل دوام‌دار و بدون خستگی در مسیر حق و اعلای کلمه الله قربانی‌ها و رشادت‌ها صورت گیرد. در بیست‌ سال اخیر این قربانی‌ها و رشادت‌ها را در مسیر مبارزه نظامی برعلیه اشغال و استعمار مجاهدین تحریک اسلامی طالبان متقبل شدند. الله سبحانه وتعالی هم به پاس این همه قربانی‌ها و دست ‌بر نداشتن از مسیر مبارزه و جهاد در ظرف چندین روز چنان نصرت و فتح را نصیب‌ شان نمود که حتی جهانیان را به شگفت آورد. سوال اساسی این‌جاست این قربانی‌ها و رشادت‌ها برای فتح و نصرت است، اما فتح و نصرت برای چیست و چه مسئولیت را بر شانه‌ها می‌گذارد؟
تحریک اسلامی طالبان در طول بیست سال اشغال امریکایی هدفی جز ختم اشغال و برپایی نظام اسلامی مرامِ دیگری نداشتند. این هدف دو مرحله داشت، مجاهدین کرام توانستند از مرحله‌ی اولی که ختم اشغال نظامی بود بگزرند، ولی هنوز مرحله‌ی دوم که قایم نمودن دین الله و یا حاکم ساختن نظام اسلامی است فرصت باقی‌ست و الله سبحانه وتعالی این فرصت را پس از فتح و نصرت نصیب مجاهدین کرده است تا شکر فتح را اداء نمایند. تاسیس نظام اسلامی مسئولیت عظیم است که فردا در روز حساب الله سبحانه وتعالی از آن می‌پرسد.
الله سبحانه و تعالی فتح و نصرت را در نتیجه‌ی متقبل شدن سال‌ها سختی‌ و قربانی نصیب مجاهدین و مردم شریف افغانستان نمود، صاحب اصلی این فتح و نصرت جز الله سبحانه‌ و تعالی کس دیگر نیست، پس الزامی‌ست که باید آنچه صاحب آن در آن رضایت دارد در نظر گرفت که آن اقامه‌ی نظام اسلام و تطبیق همه‌جانبه‌ی احکام شرعی است. تنازل و فرود آمدن از اقامه نظام اسلام به معنای ناسپاسی ازین فتح و نصرت است، تمکین به قوانین بین‌المللی و جامعه جهانی که جز تنازل و فرود آمدن از اهداف و آرمان‌های هزاران شهید نتیجه‌ی دیگری در پی ندارد، شروع رسوایی و به هدر دادن این همه قربانی‌هاست.
پس تحریک اسلامی طالبان این را باید متذکر شوند الله سبحانه و تعالی برایتان فتح و نصرت داده است، این فتح و نصرت را و این همه قربانی‌ها و رشادت‌ها را نباید به پای سازمان ملل، جامعه‌جهانی و سازمان‌های کفری بریزند بلکه باید جواب آن را بدون در نظر داشت دنیای کفر با تطبیق همه‌جانبه اسلام در درون و بیرون از مرزها بدهند تا همانند اصحاب عزت بخاطر نصرت اقامه‌ی دین خدا را نصیب شوند.

قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ [آل عمران: 26]
[ای پیامبر،] بگو: «بار الها، ای فرمانروایِ هستی، هر ‌کس را بخواهی حکومت می‌بخشی و از هر ‌کس بخواهی حکومت را بازپس می‌گیری؛ و به هر ‌کس بخواهی عزت [و قدرت] می‌دهی و هر ‌کس را بخواهی خوار می‌داری. [پروردگارا،] خوبی به دست توست و بی‌گمان، تو بر هر چیزی توانایی.