"من سلطان سرزمین‌های بالکان، عراق، سوریه، لبنان، حجاز، قفقاز، اناتولی و پایتخت هستم. من خلیفه‌ی اسلام عبدالحمید هستم، اگر جلو این توهین به پیامبر ما را نگیرید، دنیا شما و اطراف شما را بالای سرتان فرو می‌ریزم."
این بخشی از گفته‌های هشدارآمیز آخرین خلیفه‌ی مسلمانان به سفیر فرانسه می‌‌باشد. زمانی‌که در کشور فرانسه نمایشی توهین‌آمیز به رسول الله صلی الله علیه وسلم در حال برگزاری بود، سلطان عبدالحمید دوم از پیامدهای برگزاری این نمایش هشدار داد. بعد از این هشدار، فکر آزادی بیان از سر فرانسوی‌ها فرار کرد و نمایشی را که در آن به رسول الله صلی الله علیه وسلم توهین صورت می‌گرفت را متوقف کردند. این روایت تاریخی نشان دهندی شکوه و عظمت مسلمانان در سایه‌ی خلافت اسلامی می‌باشد که هیچ قدرتی نمی‌توانست در حاکمیت دولت خلافت به ارزش‌ها و مقدسات اسلامی توهین نماید و خلیفه همانند سپری بود که از ارزش‌ها و مقدسات اسلامی محافظت می‌کرد. اما با شکل‌گیری ایتلاف کشورهای اروپایی علیه دولت اسلامی و خیانت عناصر مزدور داخلی بلاخره تیر کفار استعمارگر به هدف اصابت کرد و به ۱۳ قرن حاکمیت اسلام در جهان نقطه‌ی پایان گذاشته‌شد.
با سقوط خلافت کفار دشمنی و عداوت دیرینه‌ی خود را علیه اسلام به نمایش گذاشتند و با اشغال سرزمین‌های اسلامی، نخست امت اسلامی را متفرق نموده و سپس با کمک مزدوران خویش مفکوره‌های کفری را در کشورهای اسلامی حاکم ساختند. به این هم قناعت نکرده و ارزش‌ها و مقدسات اسلامی را به تمسخر گرفتند و اسلام‌ستیزی را در میان مردم خود ترویج کرده و تصویر وحشتناک از اسلام به جهان به نمایش گذاشتند تا از ظهور دوباره‌ی اسلام در صحنه‌ی سیاسی جهان جلوگیری کنند.
بعد از انحلال دولت اسلامی دشمنان اسلام عقده‌ها و کینه‌های دیرینه‌ی خود را علیه اسلام ظاهر ساختند. آن‌ها با نشر کاریکاتورها و فلم‌ها، به پیامبر صلی الله علیه وسلم آزادانه توهین کردند و با آتش کشیدن قران کریم عقده‌ها و دشمنی عمیق خود را در مقابل اسلام و امت اسلامی ظاهر نمودند.
چنانکه در سال ۲۰۰۵ میلادی مجله‌ی دنمارکی در اقدامی هدف‌مند کاریکاتور پیامبر صلی الله علیه وسلم را منتشر کرد. به بهانه آزادی بیان این کاریکاتورها در مطبوعات دنمارک چاپ و در فضای مجازی به سرعت پخش شد. در سال ۲۰۰۶ مستند کوتاهی زیر نام "فتنه" توسط فلم‌ساز هالندی ساخته‌شد که در آن به آیات قران و شخصیت پیامبر صلی الله علیه وسلم توهین صورت گرفت. در سال ۲۰۱۰ عده‌ای از افراطی‌گرایان اقدام به سوزاندن قران کریم کردند. در سال ۲۰۱۱ میلادی تری جونز کشیش امریکایی که پیش از این نیز اقدام به سوزاندن قرآن در کلیسای خود کرده بود، فلم "برائت از مسلمانان" را ساخت که در آن به اسلام و مقدسات مسلمانان توهین کرده‌بود. مجله‌ی فرانسوی شارلی ابدو در سال ۲۰۰۷ میلادی کاریکاتور رسول الله صلی الله علیه وسلم را منتشر کرد و به پیامبر اسلام توهین نمود. در سال ۲۰۱۵ میلادی مجله‌ی فرانسوی " شارلی ابدو" باردیگر کاریکاتورهای موهنی نسبت به پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم منتشر کرد و به شخصیت رسول الله صلی الله علیه وسلم توهین نمود. در تازه‌ترین مورد "مجله شارلی ابدو" در سال ۲۰۲۰ یک‌بار دیگر کاریکاتور موهنی از پیامبر صلی الله علیه وسلم را نشر کرد نشر این کاریکاتور آتش خشم مسلمانان را بر انگیخت و "امانول ماکرون" نخست وزیر فرانسه نشر کاریکاتور موهن را آزادی بیان تلقی کرده و از آن حمایت نمود. حاکمان کشورهای اسلامی در مقابل این همه اهانت‌ها سکوت کردند و مسلمانان هم با چند روز تظاهرات آتش احساسات شان خاموش شد. در حقیقت بعد از سقوط دولت اسلامی اهانت به مقدسات اسلامی به یک امر معمول تبدیل شده‌است که ما بارها شاهد حمله‌ی دشمنان اسلام به مقدسات و ارزش‌های اسلامی هستیم. در حالی‌که در سایه‌ی حاکمیت خلافت هیچ قدرتی توان زبان درازی به ارزش‌های اسلامی را نداشت و هر آن کشوری که به شعایر دینی ما توهین می‌کرد، به جواب دندان شکن امیرالمومنین مواجه می‌شد.
امروز در نبود حاکمیت سیاسی اسلام،  دشمنان اسلام در قالب آزادی بیان به ارزش‌ها و مقدسات اسلامی توهین می‌کنند. بدون شک این ذلت و بدبختی ریشه در نبود وحدت فکری و سیاسی مسلمانان زیر چتر یک دولت واحد دارد. ما امروز به بازگشت خلافت نیازمند هستیم تا از عزت نوامیس و ارزش‌های ما دفاع کرده و از مقدسات و شعایر اسلام محافظت کند. به همین دلیل است که احیای خلافت نه‌تنها یک فریضه است، بلکه قضیه‌ی سرنوشت‌ساز امت اسلامی می‌باشد و هر مسلمانی باید برای حاکم ساختن چنین نظامی تلاش کند تا با حاکم شدن دولت اسلامی مسلمان دوباره عزت و عظمت گذشته‌ی خود را باز یابند.